“Kroepoek en sambal bij: het wonder van de Chinees”

De afhaalchinees. In 1920 deed ‘ie z’n intrede. Ja echt, toen werd al de eerste Chinees geopend in Rotterdam. Daar waar de restaurants toen nog meer traditionele namen hadden als ‘Cheung Kwok Low’ en ‘Kong Hing’, kwamen in de jaren ’80 de echte pareltjes als ‘De Blauwe Lotus’, ‘De Lange Muur’, ‘Golden Delight’ en ‘Chinese Garden’ tevoorschijn.

Het gemiddelde Chinese restaurant heeft alles wat een moderne restaurantuitbater niet wil: vervallen panden, achteraflocaties, afgebladderde letters, een antiek interieur en dito klantbehandeling. Want de gemiddelde telefoniste aan de andere kant van de lijn schrijft Rosanne Bader als Petra van Mourik op en van een bestelsysteem hebben ze alleen in het echte China gehoord. Het meest dynamische in zo’n gezellig kroepoekwalhalla blijft toch zonder twijfel de Maneki Neko (wat letterlijk wenkende kat betekent).

En dan het onbeduidende eten. Want hoe wordt die overheerlijke babi pangang in vredesnaam gemaakt? Wat eten we nou eigenlijk als we Chinees hebben gehaald?

Feit ligt er: het is verdomde lekker. Een avondje geen zin om te koken? “We halen wel Chinees!” Megakater na een iets te enthousiast weekend? “Anders halen we wel ff Chinees!” De tante van de oom van je collega met aanhang die onaangekondigd en goedbedoeld langskomt? “Weet je wat? Ik rij wel even langs de Chinees!” En als die veel te veel bakjes nasi, loempia’s en foe yong hai dan uiteindelijk netjes uitgestald op tafel staan ben je nooit teleurgesteld. Even helemaal niks. Gewoon ordinair en ouderwets vreten. Zelfs dat verzopen ei in een rode saus, dat twee weken daarvoor al gekookt is, gaat zonder twijfel naar binnen.

Maar terug naar de kern. Heb je er eigenlijk wel eens bij stilgestaan dat je nooit een kijkje in de keuken krijgt bij de Chinees? De boel wordt hermetisch afgesloten met een luikje en als dat luikje opengaat, wordt het net zo snel weer dichtgekletterd. Wat zijn ze eigenlijk aan het doen in die keuken? Zitten ze een potje te kaarten? Staan er überhaupt wel mensen? Lopen er levende kippen rond? IS HET WEL EEN KEUKEN? Het is een soort Bermudadriehoek meets Atlantis.

Maar wie zijn wij om te oordelen over deze restaurants? Wij zijn de hele dag door alleen maar bezig met de meest innovatieve Google-responsive-Adwords-SEO-inbound-marketing-hashtag-Facebook-Instagram-like-share-en-geef-je-bek-nog-maar-een-draai-nonsens, terwijl de Chinees op een geheel eigen, door iedereen geaccepteerde, ietwat traditionele wijze heerlijk eten voor ons klaarmaakt. On demand, nimmer inconsistent en altijd op tijd. En ondanks alle vraagtekens die een ieder die wel eens door het luikje heeft proberen te gluren zichzelf heeft gesteld, blijven we komen. Zonder marketing, zonder Google Adwords en zonder Instagram draait elke Chinees prima. Het wonder van de Chinees, wij vinden het prachtig.